Maasbracht
 |
Heraldry of the World Civic heraldry of the Netherlands - Nederlandse gemeentewapens |
|
MAASBRACHT
Provincie : Limburg
Opheffing : 2007 Maasgouw
Toevoegingen : 1991 Linne, Ohé en Laak, Stevensweert
I : 9 mei 1889
"Gedeeld: rechts in keel een St.Andrieskruis van zilver, vergezeld van 12 herkruiste kruisjes van goud, in elk kanton 3 (Echt); links in goud de H.Gertrudis van Nivelles, dragende het gewaad van abdis van sabel, aangezicht en handen van natuurlijke kleur, houdende in de linkerhand een kromstaf van goud, waartegen achter elkander opklimmen 3 muisjes van goud, de kromming van den staf van sabel."
II 21 februari 1992
"Doorsneden : I in keel een schuinkruis van zilver, vergezeld van twaalf herkruiste kruisjes van goud; II gedeeld; a in azuur een omgewende gekroonde dubbelstaartige leeuw van goud, getongd en genageld van keel; b in keel, bezaaid met elf blokjes van zilver, een dubbelstaartige leeuw van zilver, gekroond van goud. Het schild gedekt met een gouden kroon van drie bladeren en twee parels."
Oorsprong/verklaring:
Het eerste wapen is een samenvoeging van de parochieheilige, de H.Gertrudis, en het wapen van Echt. Maasbracht viel vroeger onder de schepenbank Echt en had daardoor ook geen eigen zegels of wapen.
 Het wapen in de Koffie Hag albums +/- 1930 |
In het nieuwe wapen wordt het wapen van Echt gecombineerd met de leeuw van Gelre (IIa) en de leeuw van Stevensweert. De Gelderse leeuw geeft aan dat het gehele gebied vroeger behoorde tot het Overkwartier van Gelre. De leeuw kwam ook voor in het wapen van Linne. De leeuw van Stevensweert (oorspronkelijk het familiewapen van Pietersem) geeft aan dat Stevensweert vroeger een belangrijke vesting was, bovendien behoorde Stevensweert in de middeleeuwen nog niet onder Gelre.
Het wapen van Ohé en Laak is niet overgenomen. Ohé en Laak behoorden tot Gelre, tot de schepenbank van Stevensweert en Echt (resp na en voor 1620/30) en tot de parochie Echt. De twee plaatsen worden dus door de Gelderse en Stevenweertse leeuw goed gesymboliseerd.
Literatuur : Hanssen, 1995b